Cache-Control – jak działa ustawianie czasu buforowania pobieranych danych

Wczytywanie strony a Cache-Control

Wczytywanie się danej witryny internetowej określane jest jako buforowanie. Kiedy użytkownik odwiedza stronę po raz pierwszy, wówczas wszystkie jej elementy są pobierane i tworzy się kopia pewnej części plików w pamięci urządzenia. Dzięki temu przy kolejnej próbie otwarcia tej samej strony uruchamia się ona szybciej, ponieważ w pamięci podręcznej wciąż są dostępne załadowane wcześniej elementy, co usprawnia proces ładowania witryny. Przy korzystaniu z sieci CDN zasada jest podobna.

Cache-Control pozwala administratorowi na optymalizację strony. Daje możliwość precyzyjnego zarządzania parametrami buforowania poszczególnych zasobów danego serwisu. Dzięki temu odciążane są: łącze klienta, serwer plików oraz HTTP i wpływa na szybsze wczytanie podstron. Ważne, aby robić to umiejętnie.

Nagłówek Cache-Control jest elementem nierozerwalnie związanym z buforowaniem strony. Można go samodzielnie skonfigurować i w ten sposób wskazać sieci CDN oraz przeglądarce, w jaki sposób powinny buforować zawartość w postaci obrazów, treści, fontów czy plików XML, JS oraz JSON.

Czy szukasz wykonawcy projektów IT ?

Sprawdź case studies

Czas buforowania

W przypadku Cache-Control kluczowym elementem jego konfiguracji jest czas, w którym dany element będzie obecny w pamięci podręcznej. Parametr Time to Live (TTL), określa maksymalny wiek zasobów, jaki mogą osiągnąć w pamięci podręcznej. Po tym czasie zostaną unieważnione i usunięte, a co za tym idzie, będzie trzeba je pobrać na nowo.

Ustawienie długiego czasu buforowania sprawdza się w przypadku zasobów niezmiennych na danej stronie. Dla pozostałych warto go ograniczyć, w przeciwnym razie stare przeglądarka będzie wczytywała stare zasoby, które generują opóźnienia.

Ustawienia Cache-Control

Cache-Control można ustawić na kilka sposobów. Wariant publik pozwala na buforowanie elementów strony dosłownie każdemu. No-cache służy wymuszeniu na użytkownikach ponownej weryfikacji, a ma na celu wymuszenie na przeglądarce sprawdzenia dostępności aktualizacji. Opcja private kierowana jest do danych poufnych, które mogą być buforowane jedynie lokalnie, z wyłączeniem CDN oraz proxy. Natomiast no-store wyłącza buforowanie w ogóle i jest przeznaczone dla tzw. danych wrażliwych.

Większość firm hostingowych odpowiednio formatuje nagłówek Cache-Control za swoich klientów. Administrator strony może samodzielnie zmienić ustawiania czasu buforowania pobieranych danych dzięki nagłówkom Cache-Control. W internecie nie brakuje przykładów komend, którymi można się posłużyć. Do przydatnych komend można zaliczyć: no-transform, max-age = , czy FilesMatch.

Należy jednak robić to umiejętnie, żeby nie zaszkodzić witrynie poprzez zmniejszenie przepustowości i zwiększenie czasu ładowania, będące wynikiem wczytywania starszych, mniej istotnych dla użytkownika treści. Wszelkie generowane w ten sposób opóźnienia wpłyną na negatywne odczucia i zniechęcą do odwiedzania strony. Cache-Control to ważny element w UX.